توضیحات

بنا بر دیدگاه اشوزرتشت جهان بر پایه «اشه» بنا نهاده شده است، «اشه» یعنی نظم، قانون و راستی، بر پایه یسنای 7-31 اهورامزدا با خرد خویش «اشه» را­ آفرید تا بهترین منش«وهیشتم منو» را پشتیبان باشد، همچنین اشوزرتشت در یسنای 19-31 براین باور است که «اشه­اندیش» دانایی است که پزشک زندگی«اهوم بیش» است. اهمیت «اشه» تا بدانجاست که نماز زرتشتیان با سرود«اشم وهو» آغاز و با آن پایان می­پذیرد و این در حالی است که خود سرود «اشم وهو» نیز با «اشه» آغاز و با «اشه» پایان می­پذیرد. «اشه» این فروزه اهورایی به مانند دیگر ویژگی­های خداوندی در جهان گیتی نمادی دارد و نماد این جهانی «اشه»، «آتش» است و چون جان جهان «اشه» است، در آتشکده «آتش» مرکزیت ­یافت که یادآور شود جهان را اساس و بنیان، راستی و نظم و قانون است.

این کتاب به جایگاه نماد این جهانی «اشه» در سرزمین پارس پرداخته­است. در آتشکده یا چارتاقی، چهار آخشیج که بنا بر باور ایرانیان باستان اهورامزدا آنان را بهم برافزود و جهان را پدید آورد، همنشین یکدیگرند، در چنین مکان سپندی به پاس آفرینش، اهورامزدا ستوده شده و می­شود.